-
1 pło|nąć
impf (płonęła, płonęli) vi 1. (palić się) ogień płonie the fire is burning 2. (być niszczonym przez ogień) [dom, las, miasto, statek] to be on fire- stodoła płonęła jak pochodnia the barn was ablaze ⇒ spłonąć3. (dawać światło, ciepło, energię) [świeca, węgiel, drewno] to burn- ognisko na plaży nadal płonie jasnym płomieniem the fire on the beach is still burning bright4. (być rozpalonym, gorącym) [głowa, policzki] to burn- policzki jej płonęły ze wstydu her cheeks were burning with shame5. przen. (doznawać intensywnych uczuć) płonąć ciekawością/gniewem/świętym oburzeniem to be burning with curiosity/rage/righteous outrage a. indignation- płonąć żądzą zemsty to be burning for revenge- płonąć z oburzenia to be burning with indignation- płonąć z dumy to be glowing with pride- płonąć ku komuś miłością a. uczuciem to be burning with love for sb- jej oczy płoną gorączką/radością her eyes are shining with fever/joy- oczy płonące jak gwiazdy eyes shining like stars6. przen. (mieć bardzo intensywną barwę) [włosy, drzewa, kwiaty] to glowThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pło|nąć
См. также в других словарях:
płonąć — ndk Vb, płonąćnę, płonąćniesz, płoń, płonąćnął, płonąćnęła, płonąćnęli 1. «podlegać procesowi spalania, palić się (płomieniem); być ogarniętym pożarem; gorzeć» Gaz, nafta, słoma płonie. Płonie ognisko, drzewo na kominku. Dom płonie. Płonąca… … Słownik języka polskiego
